STICHTING LEef!
MULTIPLE SCLEROSE
Multiple Sclerose (meerdere verhardingen) is vermoedelijk een auto-immuunziekte. Immuuncellen vallen lichaamseigen weefsel aan. Bij MS is dat myeline, de beschermende en impulsgeleidende laag om zenuwbanen. Deze raakt dan beschadigd, soms zelfs zenuwen. Er onstaat littekenweefsel (laesies). Je kunt het vergelijken met een stroomdraad waarvan de isolatie beschadigd is, er ontstaat dan kortsluiting.
Bij mensen met MS worden impulsen vanuit de hersenen dus niet meer goed geleid, wat een veelheid aan klachten kan veroorzaken. Je zenuwen sturen immers vrijwel alle lichaamsfuncties aan.
MS uit zich bij iedereen anders en sommige klachten zijn onzichtbaar voor anderen. Zo komt bv. niet iedereen met MS in een rolstoel terecht, wat vaak gedacht wordt. Enkele veelvoorkomende klachten zijn: ernstige vermoeidheid, gevoelsstoornissen, zenuwpijnen, spierzwakte, problemen met zien, lopen, fijne motoriek, evenwicht, coördinatie, spreken, slikken, plassen, seksuele problemen, problemen met denken, geheugen en concentratie.
MS kent 3 veel voorkomende varianten:
De Relapsing Remitting vorm, verreweg de meeste mensen hebben die. Bij deze vorm wisselen ‘aanvallen’ en herstelperiodes zich af. Vaak herstellen lichaamsfuncties dan nog, maar niet meer volledig. Bij zo’n 70% van die mensen gaat de ziekte na gemiddeld 15 jaar over in de Secundair Progressieve fase. Een patiënt herstelt dan niet meer maar gaat geleidelijk aan achteruit.
Bij de Primair Progressieve variant gaan mensen vanaf het begin achteruit.
MS op zich is niet dodelijk, de gevolgen kunnen dat echter wel zijn.
Er is helaas nog geen geneesmiddel voor de ziekte. Er zijn alleen remmers, die het proces van achteruitgang deels vertragen. Deze hebben veelal (ernstige) bijwerkingen. Voor de Secundair Progressieve vorm zijn er geen remmers, je bent dan uitbehandeld.
Multiple Sclerose (meerdere verhardingen) is vermoedelijk een auto-immuunziekte. Immuuncellen vallen lichaamseigen weefsel aan. Bij MS is dat myeline, de beschermende en impulsgeleidende laag om zenuwbanen. Deze raakt dan beschadigd, soms zelfs zenuwen. Er onstaat littekenweefsel (laesies). Je kunt het vergelijken met een stroomdraad waarvan de isolatie beschadigd is, er ontstaat dan kortsluiting.
Bij mensen met MS worden impulsen vanuit de hersenen dus niet meer goed geleid, wat een veelheid aan klachten kan veroorzaken. Je zenuwen sturen immers vrijwel alle lichaamsfuncties aan.
MS uit zich bij iedereen anders en sommige klachten zijn onzichtbaar voor anderen. Zo komt bv. niet iedereen met MS in een rolstoel terecht, wat vaak gedacht wordt. Enkele veelvoorkomende klachten zijn: ernstige vermoeidheid, gevoelsstoornissen, zenuwpijnen, spierzwakte, problemen met zien, lopen, fijne motoriek, evenwicht, coördinatie, spreken, slikken, plassen, seksuele problemen, problemen met denken, geheugen en concentratie.
MS kent 3 veel voorkomende varianten:
De Relapsing Remitting vorm, verreweg de meeste mensen hebben die. Bij deze vorm wisselen ‘aanvallen’ en herstelperiodes zich af. Vaak herstellen lichaamsfuncties dan nog, maar niet meer volledig. Bij zo’n 70% van die mensen gaat de ziekte na gemiddeld 15 jaar over in de Secundair Progressieve fase. Een patiënt herstelt dan niet meer maar gaat geleidelijk aan achteruit.
Bij de Primair Progressieve variant gaan mensen vanaf het begin achteruit.
MS op zich is niet dodelijk, de gevolgen kunnen dat echter wel zijn.
Er is helaas nog geen geneesmiddel voor de ziekte. Er zijn alleen remmers, die het proces van achteruitgang deels vertragen. Deze hebben veelal (ernstige) bijwerkingen. Voor de Secundair Progressieve vorm zijn er geen remmers, je bent dan uitbehandeld.
Multiple Sclerose (meerdere verhardingen) is vermoedelijk een auto-immuunziekte. Immuuncellen vallen lichaamseigen weefsel aan. Bij MS is dat myeline, de beschermende en impulsgeleidende laag om zenuwbanen. Deze raakt dan beschadigd, soms zelfs zenuwen. Er onstaat littekenweefsel (laesies). Je kunt het vergelijken met een stroomdraad waarvan de isolatie beschadigd is, er ontstaat dan kortsluiting.
Bij mensen met MS worden impulsen vanuit de hersenen dus niet meer goed geleid, wat een veelheid aan klachten kan veroorzaken. Je zenuwen sturen immers vrijwel alle lichaamsfuncties aan.
MS uit zich bij iedereen anders en sommige klachten zijn onzichtbaar voor anderen. Zo komt bv. niet iedereen met MS in een rolstoel terecht, wat vaak gedacht wordt. Enkele veelvoorkomende klachten zijn: ernstige vermoeidheid, gevoelsstoornissen, zenuwpijnen, spierzwakte, problemen met zien, lopen, fijne motoriek, evenwicht, coördinatie, spreken, slikken, plassen, seksuele problemen, problemen met denken, geheugen en concentratie.
MS kent 3 veel voorkomende varianten:
De Relapsing Remitting vorm, verreweg de meeste mensen hebben die. Bij deze vorm wisselen ‘aanvallen’ en herstelperiodes zich af. Vaak herstellen lichaamsfuncties dan nog, maar niet meer volledig. Bij zo’n 70% van die mensen gaat de ziekte na gemiddeld 15 jaar over in de Secundair Progressieve fase. Een patiënt herstelt dan niet meer maar gaat geleidelijk aan achteruit.
Bij de Primair Progressieve variant gaan mensen vanaf het begin achteruit.
MS op zich is niet dodelijk, de gevolgen kunnen dat echter wel zijn.
Er is helaas nog geen geneesmiddel voor de ziekte. Er zijn alleen remmers, die het proces van achteruitgang deels vertragen. Deze hebben veelal (ernstige) bijwerkingen. Voor de Secundair Progressieve vorm zijn er geen remmers, je bent dan uitbehandeld.
